Bambaşka Bir Ruh Hali

Bunaldım, sıkıldım, keyifsizim, isteksizim. Yalnız değilim ama yalnız gibiyim. Sever gibiyim ama dokunmaksızın, sevişmeksizin. Korkar gibiyim ama neden korktuğumu bilmiyorum. Ne geçmişteyim ne de gelecekteyim; ama bugünde de değilim… Bugünü de yaşayamıyorum. Umudum var… Ama niçin var, kimin için var?

İyi bir sevgilim, iyi bir ailem var ama kime göre neye göre? Sahi iyi ne demekti? Ben iyi miydim, iyi olduğumda ne olmuştu? Kim kötü kim iyi onu da bilemez oldum, hatta sorgulamayı da bıraktım.

Bunaldım, bıktım, yoruldum… Bitkinim artık, sebepsizce…

Alsın biri beni götürsün bambaşka yerlere, damarıma neşe enjekte etsin. Heyecan versin ama bana neşeyi nasıl bulacağımı ne yapmam gerektiğini söylemesin. Çünkü dermanım yok. Hayat enerjisi uyku gibi gelsin bana, çünkü ben aramaktan yoruldum.

Perişan mıyım, değilim! Cefalı mıyım, değilim aslında! Neyim ben bilmiyorum… Aslında yorgunum, durağanım, hissizim sanki, düz çizgideyim... Denizim çarşaf ama huzur mu bu? O da değil… Dalga gelsin denizime. Fırtına gelsin sokağıma…Bıktım artık aynı durumlardan, aynı çelişkilerden, aynı şikayetlerden hatta aynı sessizlikten ve aynı seslerden… Çıksın artık o savaş, atsınlar bombaları bahçeme. Yeter ki dolsun içimdeki o kara boşluk.