Bir katili ve tecavüzcüyü önce ailesi sonra toplum yaratır (kalıtsal ve genetik problemler hariç).

Ekonomik koşullar, eğitim seviyesi, toplumun ve ailenin yarattığı ortak zihniyet yüzünden oluşan bakış açısı, katili ve tecavüzcüyü yaratır. Peki, bizim ülkemizde buna sebep olan zihniyet ne olabilir?

Erkektir yapar zihniyeti olabilir mi? Bunu duymayan ya da işitmeyen bir Türk insanı var mı?

Peki, açılımı nedir bu sözün?

Erkek bir hayvandır! Erkek agresif ve cinsel dürtülerini kontrol altına alamayan vahşi bir hayvandır. Tıpkı bir ayı ya da aslan gibi.

Eğer aslan sana saldırırsa suçlu aslan değil, sensin. Çünkü o bir aslan. Aslanın düşünme yetisi ve kontrol gücü yok. Ama, sen düşünme yetisine sahip bir insan olarak, bir kadın olarak kendini koruman, hayvanı tahrik etmemen ve ona göre davranman gerek. Sen bir kadın olarak objesin, açlığı tahrik edecek yemsin, o da kendini kontrol edemeyen bir hayvan. O yüzden hayvanı kışkırtma!

Yasalarımız da, bugüne kadar erkek hakkındaki düşüncelerimiz de bu zihniyetin açılımını onaylar.

Fakat kimilerimiz, yani bu zihniyete sahip olmayanlar bilir ki, erkekler de kadınlar gibi dürtülerini kontrol altına alabilen ve düşünebilen, hissedebilen, nazik, empati sahibi insanlardır. Yani etrafımızda bir insan olan erkekler, bir de hayvan olanlar var. O halde; bu hayvanların evcilleştirilmesi de, evde, anneyle ve babayla başlar. Adı üstünde 'ev'cil.

''Erkektir, yapar'' zihniyeti sadece taşrada kadının ezildiği aile yapılarında yok. En modern, en liberal en eğitimli ebeveynlerde bile cinsel ayrım kodlaması yapılıyor, hem de hiç farkında olmadan. O yüzden, ebeveynlere burada çok iş düşüyor.

Bir erkek çocuğu bir kızın poposuna ya da vücuduna bakıp yorum yaptığı zaman gülüp bununla gurur duyan bir ebeveyn zihniyeti her yerde var. Peki, bir kız çocuğu bir erkeğin penisine aynı yorumu yapsa gülecek miyiz? Bence hayır. Erkek çocuklarının sekse yönelik dürtüleri ve yorumları bizim için gurur kaynağı olmamalı. Öncelikle bizim erkek çocuklarımıza, karşı cinsi objeleştirmemeyi öğretmemiz gerekiyor. Erkek çocuklarımızın cinsel dürtülerini kutlamak ve onore etmek, kızlarımızınkini ayıplamak yerine bunların üstüne biraz daha düşünerek yorum yapmamız gerek. Öncelikle bireyler ve ebeveynler olarak, kendi içimizdeki ataerkil zihniyeti irdelememiz gerek.

Oğullarımız çırılçıplak sarhoş bir kadın görse bile dürtülerini kontrol altına almayı öğrenmeli ama önce biz bunun olasılığına inanmalıyız ebeveynler olarak. Erkeklerin kadınlar karşısında kontrolünü kaybeden bir hayvan değil; her halükarda kadına saygı duyan, nazik, düşünceli ve saygılı bireyler olduğuna ve olabileceğine inanıp bu şekilde yetiştirmeliyiz çocuklarımızı.